Weken heb ik op haar gewacht en nu is ze eindelijk van mij. Het duurde eventjes voordat ik haar in mijn armen kon sluiten, maar het was het wachten waard. Voordat ik jullie haar ga laten zien ga ik haar eerst een beetje voorstellen. Ze is namelijk best bijzonder.
Ze is geboren in Scheveningen en komt uit een laboratorium.
Ze heeft een klassiek retro figuur en heeft hele mooie vormen.
Ze heeft tattoo’s en een egale huid.
Ze heeft veel volume en is de perfecte vriendin voor in Nederland.
Surflab
Ze is verwekt in het Surflab van Scheveningen. Nadat het FAST surfdorp definitief haar deuren moest sluiten, moesten alle kunstenaars, bedrijfjes en mensen die er eigenlijk vast woonden vertrekken. Dat was zuur voor de hele Nederlandse surfgemeenschap.
Zo moest ook Ding Doctor zijn containers leeghalen en zijn heil ergens anders zoeken.
Dat heeft Ding Doctor, of Julian van Vliet zoals hij eigenlijk heet, dan ook gedaan.
En hoe?
Hij heeft vlakbij het zuidelijke havenhoofd van Scheveningen een gebouw weten te regelen dat omgetoverd is tot een surflaboratorium, hence het Surflab.
In een laboratorium wordt natuurlijk veel geëxperimenteerd. Waar geëxperimenteerd wordt komen ideeën en creaties tot leven waar sommigen alleen maar van kunnen dromen. Ik ben nu een aantal keer in het Surflab geweest en iedere keer sta ik met mijn bek vol tanden van wat voor gave shit ze nu weer aan het doen zijn. Daar vertel ik nog een andere keer meer over.
Juist omdat daar ontzettend gave en innoverende projecten worden verwezenlijkt wilde ik dat Julian een nieuw boardje voor mij ging shapen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Retro Fish
Julian heeft voor mij een gloednieuwe retro fish geshaped. En ik ben er blij mee, sjeuzus.
Ik heb voor een retro fish gekozen omdat ik de laatste drie jaar eigenlijk alleen maar in Nederland heb gesurft en mede door mijn Brabantse roots niet alle tijd vrij kan maken om continu in het water te liggen. Afstuderen kost ook veel tijd joh.
In Nederland is een boardje met wat meer volume altijd fijn. Vooral gezien het feit dat ik 1) zwaar ben, 2) niet de allerbeste surfer ben, 3) maar nu eindelijk wel goed genoeg ben om wat kleinere boardjes te surfen.
Het leek Julian slim om een shortboard te kiezen, met voldoende volume, waarmee ik de aankomende tijd veel lol kan gaan hebben. Het zal zeker wat “effort” gaan kosten, maar met 38 liter onder mijn borst moet dat wel gaan lukken.
Ja, dat lees je goed. 38 liter. 38 pakken melk jongens en meisjes.
ÓF 114 blikjes bier.
ÓF 64,4 Venti Skinny Latte’s van Starbucks met karamelsaus waarop je naam 57 keer verkeerd geschreven staat.
ÓF 126,7 flessen Andrelon Verrassend Volume die je van je vrouwelijke huisgenootjes gebruikt omdat jij te gierig bent zelf een fles te halen. Terwijl je weet dat ze het merken als je teveel pakt, dus pak je iedere keer maar een hééél klein beetje. Sluwe vos.
Reken maar na.
Vandaar dus een retro fish. En zeg eerlijk, een retro fish ziet er ook gewoon geil uit.
En deze sicke keelfins van Captain Fin liggen eronder.
Omdat ik voorheen altijd slagschepen surfte en ik een relatief grote surfer ben zal dit de uitdaging van de eeuw gaan worden. Tot nu toe heb ik één sessie kunnen pakken en dat beloofde al wat goeds dus ik ben STOKED. Morgen weer meer.
Thanks, Julian. Jij ouwe Dr. Piepschuimstein!
Reacties