Weet je nog dat ik laatst vertelde over mijn nieuwe liefde? Mijn nieuwe liefde is tot leven gekomen dankzij de handen van Julian van Vliet. Het beste kun je eigenlijk de video hierboven bekijken, dan snap je wellicht waarom ik voor Julian gekozen heb.
Als je Julian een beetje kent valt het je als eerste op dat hij mega enthousiast is over zijn werk. Hij is continu druk (understatement of the year) bezig, maar je merkt in al zijn chaos dat hij een duidelijke visie heeft en daar keihard voor werkt. Het Surflab is dus zeker niet het laatste wat je van dit creatieve, ambitieuze en technisch onderwezen talent te horen krijgt. Hij is namelijk ook druk bezig met het openen van het Surfhuis aan de Zeesluisweg nr. 13 in Scheveningen. Coming soon.
Serieus, Jul, waar haal je alle tijd en energie vandaan? Misschien moet ik ook maar de hele dag in epoxy dampen staan, dan maak ik mijn studie misschien eindelijk een keer af.
Bitterzoet
Surfen wordt steeds populairder, dat heb ik ondertussen wel vaker gezegd. De stijgende populariteit van surfen vind ik nogal bitterzoet. Het is namelijk net zo’n mooie ontwikkeling als dat ‘ie klote is.
Laten we lekker negatief beginnen, dan hebben we dat gehad en kunnen we kijken waar de mogelijkheden liggen:
- Crowds. Hoe populairder surfen wordt, des te meer surfers er in het water liggen. Dat houdt in dat je Scheveningen op zondagmiddag kosten wat het kost wilt vermijden. Het is nu al teringdruk op het water en dat gaat alleen maar erger worden. Indroppen, snaken, mensen die hun board laten schieten of gruwelijk in de weg liggen. Het draagt niet echt bij aan de veiligheid en de lol. Mensen gaan zich vervolgens terecht, maar toch onnodig irriteren.
- Posers. Als iets hip is dan wordt er natuurlijk massaal aan meegedaan. Iedereen wil er zijn graantje van meepikken. Of het nu likes zijn op social media of H&M campagnes waarbij de vinnen achterstevoren op een plank zijn geschroeft, je zal het allemaal gaan tegenkomen, waaronder mensen met hun wetsuits achterstevoren aan.
Kook of the Day moet je overigens écht liken op Instagram. Je zal je soms verbazen wat voor bizarre shit daar voorbijkomt.
Het grootste probleem
Zonder alle gekkigheid, posers en kooks horen er altijd bij en we zijn het ooit allemaal geweest (sommigen zijn nog steeds kooks, inclusief ik). Het grote probleem van meer surfers is dat iedere surfer ook zijn eigen quiver en gear nodig heeft en dat is best wel milieuonvriendelijk.
Iedereen begint met weinig kennis en veel beginners gaan massaal op surfcamp. Daar wordt met robuust onverwoestbare boards gelest, wat natuurlijk logisch is omdat die krengen flink wat te verduren krijgen door al die happy campers. Als ondernemer zijnde wil je logischerwijs het meest veilige, goedkope materiaal dat lang meegaat. De volgende stap voor de meeste beginnende surfers is vaak een NSP of BIC boardje. Logisch, want ook deze zijn stevig, gaan lang mee, zijn relatief goedkoop en zijn behoorlijk waardevast. win-win zou je denken.
Beginnersboards zijn goedkoop omdat ze in (Zuidoost-)Azië op massale schaal worden geproduceerd om zo aan de eisen van de consument te kunnen voldoen. Dit productieproces is ongelofelijk milieuonvriendelijk, zoals je in het de TEDx talk van Julian al hebt gezien.
Surfers staan bekend als enorm milieubewuste en eco-friendly mensen, terwijl hun boards (en wetsuits vaak ook) toch veel milieu belastender zijn dan ze aanvankelijk zelf dachten. Het probleem, volgens Julian, is dat mensen niet echt stilstaan bij het productieproces van een board, wat oorspronkelijk eigenlijk een echte ambacht is.
Oplossing
Nu kunnen we wel heel negatief over alles doen, maar er zijn ook oplossingen. Kooks en posers kun je al het reilen en zeilen van het surfen leren. Ook kun je ze het belang van sustainable en milieuvriendelijk(er) materiaal bijbrengen en aanbieden.
Julian is als shaper continue bezig met ontwikkelen. Hij zoekt naar materialen die milieuvriendelijker zijn dan de originele bestanddelen (epoxy, polyester, fiberglass etc.) die worden gebruikt bij het maken van surfboards. Experimenteren doet hij in zijn Surf-lab aan de Zeezwaluwstraat in Scheveningen. Een oud terrein waar Julian naartoe is verhuisd na het sluiten van het FAST Surfdorp.
Het Surflab is omgebouwd tot sustainable surfboardfabriek waar de focus dus ligt op ontwikkeling en duurzaamheid. Dit doen zij (Julian werkt namelijk samen met ontzettend veel stagiairs en andere lui) open-source met eigen gebouwde machines om surfboards in grotere oplages, custom made zo duurzaam en goedkoop mogelijk aan de man te brengen zonder in te leveren op kwaliteit. Fucking vet.
”
JY SURF is a sustainable surfboard factory located in the Netherlands.
Running the repair shop; Ding Doctor since 2006, I noticed a change in the industry. Quality-wise, boards were not getting any better. Board design still evolves, but the production of surfboards is more centralised then ever.
“After being fed up with repairing Asia-made surfboards, we knew we could build surfboards better and more sustainable.”
We are using bio-based epoxy resins and fibers, to be able to produce surfboards that have less environmental impact. This new approach towards surfboard design, production and recyclability makes our products sustainable and innovative in their kind.
Our surfboards are built to last, with less environmental impact,
locally produced and custom made.” – Julian van Vliet
Reacties