Dit artikel is eerder op Fitgirls.nl verschenen.

Hoe vaak heb jij dit nou eigenlijk al gehoord? Hoe vaak moet je dit nog eigenlijk aan gaan horen? Waarom blijven mensen dit tegen jou zeggen en wat ga je er aan doen? Als het aan jezelf ligt waarschijnlijk niks, want jij bent een ‘fitte girlboss’ die nu eindelijk de beste versie van haarzelf is en de rest is natuurlijk gewoon jaloers. Of ligt het allemaal toch net iets complexer dan je zelf denkt?

Wat ik me nog goed kan herinneren van mijn studie ‘Psychologie en gezondheid’ is dat er twee fases (en nog veel meer natuurlijk) die horen bij het vormen van jouw levensstijl, namelijk:

1. Need To Belong
2. In Group/Out Group

Need to belong

Need to belong, of N2B, klinkt misschien als een slechte boyband uit het begin van de 00’s, maar is het niet. N2B is simpelweg de behoefte hebben om ergens bij te horen. Hoewel iedereen een hekel heeft aan meelopers denk ik dat dit vanuit een evolutionair psychologisch standpunt juist heel erg slim is.

Stel je eens voor. Een kudde zebra’s. Allemaal lijken ze op elkaar en staan ze bij elkaar. Behalve eentje, laten we haar even Gaby noemen. Gaby heeft haar gestreepte manen langer laten groeien en kamt ze elke ochtend met haarlak voor haar ogen. Tegen haar moeder hinnikt ze dat dit GEEN fase is, maar dat dit is wie ze ECHT is. Gaby is een oldschool scene-queen op hoeven.
Gaby leeft inmiddels niet meer. Opgegeten door leeuwen omdat ze teveel opviel. Zonde, maar de andere zebra’s boeide het niks omdat ze helemaal geen zelfbewustzijn hebben en de situatie die ik net geschetst heb natuurlijk alleen maar inleidend is voor het punt dat ik nu ga maken. *haalt adem*

Gaby.

een reden waarom wij ergens bij willen horen is omdat het ons veiligheid en zekerheid biedt. Door ergens bij te horen kunnen wij ook beter een (levens)doel voor ogen houden en ons gevoel van ‘zijn’ waarborgen. Je verdwaald en verloren voelen is nogal iets van onze generatie terwijl wij onszelf dat meer opleggen dan dat dit ons echt wordt aangedaan. Desalniettemin is het wel een rotgevoel en willen wij daar wat aan doen, onder anderen in de vorm van identificatie met anderen.

‘Overigens hebben wij de luxe, als mens zijnde, om individualistisch te zijn en te pronken met onze apartheid. Wij hebben deze luxe denk ik omdat de kans vrij klein is om aan gevallen te worden door een leeuw. Tenzij jij de deur ineens open gooit in Safaripark Beekse Bergen, maar stiekem verdien je dat dan ook wel een beetje. Door ‘uniek’ te zijn val je meer op bij potentiële partners, waar het leven volgens de evolutionaire psychologie voor een groot deel om draait.’ – Ik

En het is ook nogal hip om fit te zijn.

allereerst omdat fysieke fitness je een gunstige positie geeft op de datingmarkt. Je ziet er ‘beter’ uit en dat straal je uit. Bovendien levert fysieke fitness ook een biologisch voordeel op omdat je ‘fitter’ bent om nageslacht mee te krijgen.
Ten tweede doen alle ‘populaire mensen’ op internet het en daar wil je graag bij horen omdat ze bekend en lekker zijn. Daar spiegel jij je natuurlijk graag aan.
Als laatste wordt je behoefte om erbij te horen vervuld en voel jij je niet zo doelloos. Hierdoor kom je in de tweede fase: in group/out group (IG/OG).

IG/OG

Goed. Je hebt je groep gevonden. De Fitgirl groep. Prima. Je tagt alles met #debesteversievanjezelf #fitfam #fitdutchies #pindabaas en natuurlijk #pbp. Jij behoort tot de IN GROUP en je bent er trots op. Alles wat er bij de groep hoort verheerlijk jij en staat met vloeibaar magnesium geschreven in jouw fitnessbijbel.
Je probeert je zoveel mogelijk van alles te distantiëren van de OUT GROUP, a.k.a. 92,6% van de Nederlandse bevolking. Gluten, suiker, koolhydraten en dierlijke producten verafschuw jij en maakt grapjes over die 92,6% die dat wel doen. Dit is normaal. Mensen beschouwen de groep waartoe zij behoren vaak als superieur. Ik denk dat ze dit doen om hun identiteit te bewaken en cognitieve dissonantie te verkleinen. In mijn eerste blog hier op Fitgirls heb ik het daar al eens over gehad.

Ik denk dat discriminatie, racisme, pesten, hokjes denken en kortzichtigheid onder anderen door N2B en IG/OG tot stand komen. Natuurlijk is dit allemaal niet zo zwart wit en spelen er waarschijnlijk ook nog honderden andere aspecten daar een rol bij. Dit geldt dus ook zeker voor ‘normaal’ doen.

Nee hoor

Normaal doen

Wat ik met de, ouderwets ellenlange, inleiding hierboven probeer aan te geven is dat jouw levensstijl, belevingswereld en manier van denken en doen ontzettend worden bepaald door jouw omgeving en met wie jij je associeert. Wat jij dus als normaal beschouwd, hoeft dat niet zo te zijn voor jouw ouders of vriendinnengroep van de middelbare waar jij steeds meer van vervreemd. Vanuit jouw N2B zal jij altijd meer trekken naar mensen die ook met fitness ‘bezig’ zijn.

Waarschijnlijk verhuis je uiteindelijk naar Amsterdam en zet je daar een boerenkool-sapbar op genaamd Hail Kale met je even-fitte vriendin die Eveline heet die je kent van een keertje trainen bij de Changing Life HUB. Je hoort hier thuis en zit op je plek. Je spreekt je oude wél-frikandellen-etende vrienden en familie steeds minder en komt nog maar één keer per maand thuis.
Als je er dan wel bent vind je het moeilijk om je aan te passen. Gelukkig heeft je moeder wel wat met boerenkool gemaakt, maar zit er ook volle melk, een pak margarine, kruimige aardappelen en spekjes doorheen.

Dit is Eveline, ze is zo plat en androgeen omdat ze zo droog staat. Don’t judge, elk lichaam is prachtig!

Jij denkt bij jezelf, dit is toch niet normaal?

Voor hen is het leven zo net zo normaal als dat jouw levensstijl voor jou is. Je moet je alleen afvragen of zo rigide en standvastig vasthouden aan jouw maniertjes, idealen en eetgewoontes wel zo normaal is als jij niet meer leuk en onschuldig met je naasten om kan gaan. Normaal doen is dus niet zo ‘normaal’ als dat iedereen denkt dat het is. Het is heel erg relatief aan je eigen belevingswereld.

Als je lange termijn doelen hebt gesteld kan je echt wel een keer uit de band springen met je vriendinnen en hoef jij je ook niet schuldig te voelen. Pas je aan en laat de touwtjes eens vieren. #FOGO

Normaal doen wordt bepaald door de omgeving waar jij je in verkeerd en waar jij je tot aangetrokken voelt. Blijf open minded kijken naar jezelf, de situatie en jouw omgeving en maak dan de afweging of je meegaat in wat die ‘context’ als normaal wordt beschouwd.